درمان سرطان پروستات به موارد مختلفی مثل سرعت رشد سلول سرطانی، میزان فراگیری و پخش آن، وضعیت سیستم دفاعی و همچنین سلامت بدن فرد و مزیت و عوارض جانبی درمان سرطان پروستات بستگی دارد. ما در ادامه این مقاله قصد داریم به این موضوع بپردازیم که آیا درمان سرطان پروستات در مراحل اولیه چقدر می تواند به درمان بیماران کمک کند و همچنین شما را با روند درمان و روش های بهبود بیماران در این بیماری آشنا می کنیم.
انواع روش های درمان سرطان پروستات عبارتند از:
پرتو درمانی
شیمی درمانی
جراحی
هورمون درمانی
درمان بیولوژیکی یا ایمونوتراپی
فریز کردن بافت پروستات
در ابتدا به این نکته اشاره باید کرد که برای مواردی که سرطان آن ها با ریسک کم تشخیص داده شود، الزاما نیازی به درمان سریع نیست. برخی موارد ممکن است اصلا نیاز به درمان سرطان پروستات نداشته باشند، اما به طور مرتب باید بنا به دستور پزشک و تحت نظارت فعال قرار گیرد.
در این نظارت و پایش، از آزمایش خون مرتب، آزمایش های رکتال و احتمالاً نمونه برداری استفاده می شود تا سطح پیشرفت سرطان به طور مرتب مورد بررسی قرار گیرد. اگر آزمایش ها نشان دهنده این باشد که سرطان در حال پیش روی است ، برای بیمار درمانی نظیر جراحی یا پرتودرمانی(رادیوتراپی) انجام می شود.
نظارت فعال، یک گزینه برای درمان سرطانی است که به کندی پیش روی می کند و بخش کوچکی از ناحیه پروستات را درگیر کرده است. از نظارت فعال در زمانی که فرد دچار عارضه شدیدی مربوط به سلامتی است و یا سنش آن قدر بالاست که درمان بیمار را خیلی سخت می کند هم مورد استفاده قرار می گیرد .
درمان سرطان پروستات با شیمی درمانی
شیمی درمانی از داروها استفاده می کند تا مانع رشد سلول های به سرعت تکثیرشونده از جمله سلول های سرطانی شود. شیمی درمانی می تواند به صورت تزریق دارو در رگ، استفاده از قرص یا هر دو باشد. شیمی درمانی می تواند گزینه ی درمانی مردانی باشد که سرطان پروستات آن ها به نواحی دور بدن سرایت کرده است. همچین می تواند در مواردی که سرطان به هورمون درمانی پاسخ نداده، استفاده شود.
عموما شیمی درمانی به صورت دوره‌ای انجام می شود به این معنی که پس از انجام چند روز درمان پشت سر هم طبق نظر پزشک معالج و یا مدتی استراحت بیمار استراحت داده می‌شود. این دوره استراحت به بدن بیمار فرصت ریکاوری سلول‌های سالمی را که در طی درمان از بین رفته‌اند، می‌دهد و بدن فرد بیمار را برای جلسه بعدی و مراحل بعدی درمان آماده می کند. همچنین برنامه درمانی بیمار با صلاحدید پزشک معالج و به صورت روزانه، هفتگی و یا ماهیانه در فواصل معین انجام می‌شود.
درمان سرطان پروستات با جراحی برای برداشتن پروستات
جراحی پروستات و خارج کردن غده پروستات (پروستاتکتومی رادیکال)، برخی بافت های اطراف و بخشی از گره های لنفاوی می باشد .
ایجاد برش در شکم
در این تکنیک، غده ی پروستات با برشی در قسمت زیرین شکم برداشته و خارج می شود.
در پروستاتکتومی رادیکال، خطر ایجاد بی اختیاری ادرار و مشکل نعوظ می تواند تا حد زیادی افزایش یابد. البته شیوه درمان بیمار می تواند بر اساس، سن، سلامت فردی و سیستم بدن و عوامل دیگر، میتواند قابل انتخاب باشد، بیمار و یا همراه بیمار از پزشک بخواهد ریسک درمان را برای شما توضیح دهد.
احتمال بهبود در پرتو درمانی در سرطان پروستات چقدر است؟
پرتودرمانی یا رادیوتراپی با بهره گیری از اشعه با قدرت انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی سرطان پروستات به دو شیوه انجام می شود:
- تابش پرتو از خارج بدن (تابش خارجی)
در این روش، شما روی یک تخت دراز می کشید در حالی که دستگاهی دور بدن شما حرکت می کند که پرتوهای پرانرژی مثل اشعه ی ایکس یا پروتون را روی پروستات شما متمرکز می کند. در این روش، پنج روز در هفته و به مدت چند هفته تحت درمان با پرتو خواهید بود.
در این روش فرد بیمار بر روی تختی دراز کشیده و دستگاه با توجه به ناحیه درمان ، به دور فرد می چرخد ، و تا حد امکان سول های سرطانی مورد تابش اشعه قرار می گیرند .
- تابش پرتو از درون بدن (براکی تراپی)
در روش دوم ، دانه های رادیواکتیو در اندازه یک عدس و با استفاده از سوزن و توسط سونوگرافی هدایت می شو و در بافت پروستات شما کاشته می شوند. این دانه ها در طول زمان درمان، دوزهای نسبتا پایینی را تابش می کنند و در نهایت تابش آن ها متوقف می شود و نیاز به خارج کردن آن ها نیست.
عوارض جانبی پرتودرمانی می تواند شامل ادرار دردناک، تکرر ادرار، یا نشانه های رکتالی مثل مدفوع شل و نرم و درد هنگام دفع باشد.
هورمون درمانی پروستات
در روش هورمون درمانی، بدن شما تولید هورمون مردانه ی تستوسترون را قطع می کند. سلول های سرطانی برای رشد از این هورمون استفاده می کنند. توقف تامین هورمون تستوسترون می تواند موجب مرگ سلول های سرطانی یا رشد بسیار آهسته در روند آن ها شود. گزینه های هورمون درمانی شامل موارد زیر است:
- داروهایی که تولید هورمون تستسترون را در بدن متوقف می کنند عبارت اند از:
- تریپتورلین (ترلستار)
- هیسترلین (وانتاس)
- گوسرلین (زولادکس)
- لوپرولید (لوپران، الیگارد)
داروهای دیگری هم بعضا مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از:
- آبیراترون (زایتیگا)
- کتوکونازول
- داروهایی که مانع رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی می شوند نظیر :
- داروی انزالوتامید (اکستندی) وقتی داروهای دیگر هورمون درمانی موثر نیستند مورد استفاده قرار می گیرد.
- فلوتامید
- نیلوتامید (نیلاندرون)
- بیکالوتامید (کاسودکس)
- جراحی برداشتن بیضه ها (اورچیتکتومی) : برداشتن بیضه ها میتواند در کوتاه مدت از تولید تستوسترون جلوگیری کند.
معمولا از هورمون درمانی در مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که سرطان پروستات پیشرفته دارند و ملزم است که تومور کوچکتر و از سرعت رشد آن کاسته شود. در مواردی که در مرحله اول درمان سرطان پروستات قرار دارند، استفاده از روش هورمون درمانی پیش از رادیوتراپی می تواند به کوچک شدن تومور و افزایش موفقیت رادیوتراپی(پرتو درمانی ) کمک بسزایی کند.
از عوارض هورمون درمانی می توان به، گرگرفتگی، ، اختلال در نعوظ، کاهش توده های استخوانی، میلی جنسی ضعیف تر و همچنین افزایش وزن اشاره کرد .
درمان بیولوژیکی یا ایمونوتراپی
درمان بیولوژیکی یا ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سلول های سرطانی استفاده می کند. یکی از انواع درمان ایمونوتراپی به نام sipuleucel-T سیپولوسل-تی یا پراوِنج، برای موارد درمانی سرطان پیش روی کرده و عودکننده پروستات مورد استفاده قرار می گیرد .
این روش به نحوی است ، که بخشی از سلول های ایمنی بدن نمونه گیری می شود و با استفاده از مهندسی ژنتیک ، آنها را در آزمایشگاه برای مبارزه با سرطان پروستات فراهم می گنند و سر انجام با بهره گیری از تزریق وریدی، آن ها را به بدن فرد مبتلا بر می گردانند. بعضی از موارد تا حدودی به این نوع درمان پاسخ مثبت می دهند. ولی چون این روش،ملزم به چندین دوره درمان می باشد ، و از آنجا که درمان گرانی آست ، کمی سخت تر مورد بررسی قرار می گیرد .
درمان سرطان پروستات با فریز کردن بافت پروستات
کرایوسرجری (تکنیک استفاده از سرمای شدید) فریز کردن بافت درگیر برای کشتن سلول های سرطانی است. در کرایوسرجری، یک سوزن بسیار نازک با کمک تصاویر سونوگرافی، وارد بافت پروستات می قرار می گیرد. گاز بسیار سردی درون میله و سوزن باریک در جریان است که منجر به فریز بافت های اطراف می شود.
در مرحله بعدی، گاز دیگری وارد میله ها می شود که بافت ها را مجددا گرم می کند. این چرخه ی فریز کردن و گرم کردن می تواند بافت سلول های سرطان و البته بخشی از بافت های سالم اطراف را از بین ببرد.
انجام اولیه در روش درمان کرایوسرجری منتهی به عوارض شدیدی می شود. با این حال، تکنولوژی های جدیدتر عوارض کمتری ایجاد می کنند، باعث کنترل بیشتر و راحت تر سرطان می شوند و این روش درمان را قابل تحمل تر می کنند. عمدتا کرایوسرجری یک نوع درمان نجات بخش برای افرادیست که پرتودرمانی یا رادیوتراپی به بهبود آن ها کمک بسزایی نکرده است.
منبع : سایت مایوکلینیک
